Tegenwoordig worden er veel zwaarwerkregelingen / RVU-regelingen afgesloten om werknemers de kans te bieden om voor het bereiken van de AOW-gerechtigde leeftijd te stoppen met werken. De afspraken kunnen de betaling van één totaalbedrag betreffen, maar ook maandelijkse betalingen aan de werknemer. Dit laatste heeft vaak de voorkeur van de werknemers.
Het uitgangspunt voor de maximaal toegestane vergoeding in het kader van de RVU-regeling wordt bepaald door het aantal maanden tussen aanvang van de regeling en de AOW-gerechtigde leeftijd. Deze periode wordt naar boven afgerond in hele maanden. Dit lijkt in het voordeel van de werknemer te zijn, omdat we rekenen vanaf de eerste van de maand.
Onlangs heeft de belastingdienst bij het standpunt ingenomen dat bij de berekening van het aantal maanden de aanvangsdatum van de RVU-regeling gelijk gesteld wordt met het moment van de eerste reguliere betaling. Het gevolg van deze handelswijze is dat werkgevers het risico lopen op het opleggen van een eindheffing door de belastingdienst. Om dit probleem te voorkomen kan een werkgever ervoor kiezen om de hoogte van de totale vergoeding te verlagen hetgeen door de werknemers niet toegejuicht zal worden.
Dit probleem doet zich voor als de dag in de maand waarop de werknemer de AOW-gerechtigde leeftijd bereikt voor de dag ligt dat de periodieke betaling plaats vindt.
Vanuit de werknemers bezien kan dit probleem opgelost worden door duidelijke afspraken te maken met de werkgever over een betaaldag voor de periodieke betalingen.